24 Oct 2016
Codex Armenicus Rescriptus
The Schoyen collection
The Codex Armenicus Rescriptus is a parchment originating at the Monastery of St. Catherine at Mt. Sinai. The original text on the parchment was an Armenian version of the Homilies on the Psalter by John Chrisostomos. It was later overwritten with Melkite liturgical prayers in Syriac. The Armenian text dates from the 6th century, the golden age of the Armenian language. The Syriac text dates from the 10th century.
23 Oct 2016
Armenians in Dhaka (Bangladesh)
By Adnan Morshed
Armenian Apostolic Church of the Holy Resurrection Dhaka, 1781 |
Turkey seems to have a burlesque history of genocide denial. On June 2, the German Parliament voted to recognise the 1,915 killings of Armenians by Ottoman Turks as "genocide." Turkish President Recep Tayyip Erdogan's reaction was predictable: “Germany has no right to comment on genocide.” Ankara recalled its ambassador from Berlin.
Sounds familiar? Ankara's recent withdrawal of its ambassador to Bangladesh following the execution of an indicted “war criminal” reveals the Erdogan regime's grotesquely negligent attitude toward the genocide in Bangladesh during 1971.
My goal here today is not to psychoanalyse Turkey's peculiar discomfort with histories of genocide. Rather, I am intrigued by the common history of massacre that Armenians and Bangladeshis share, and how this history, in many ways, shapes the national personality of these two peoples. More fascinating yet that Dhaka presents a robust Armenian history, which I propose to explore through the lens of the Armenian Church of the Holy Resurrection on Church Road in Old Dhaka.
The church is modest in its architectural scope, yet its history offers a rich tapestry of the Armenian footprint on the commerce, politics, and education of East Bengal. More important, the church is an architectural testament to the story of how the Armenian diasporas spread out from their historic homeland, located between the Black Sea and the Caspian Sea, to far-flung regions, and thrived as a versatile cosmopolitan community.
15 Oct 2016
Եկեղեցին և մաֆիան
Վարդան Ջալոյան, արվեստի քննադատ
Որ՞ն է եկեղեցու և մաֆիայի նմանությունը: Ըստ հայտնի կինոկատակերգության Մաֆիան, ինչպես Եկեղեցին, անմահ է: Չադ Ստախելսկու «Ջոն Ուիկ» կինոնկարում ռուսական մաֆիան և Ռուս ուղղափառ եկեղեցին ներկայացվում են որպես միմյանց փոխլրացնող կառույցներ, որտեղ եկեղեցու ղեկավարը միաժամանակ մաֆիայի պարագլուխն է: Անշուշտ, եթե ֆիլմը նկարահանվեր հոլիվուդյան ավանդական սցենարով, ապա ավարտական փախհրաձգությունը տեղի կունենար կաթոլիկ տաճարում՝ իտալական մաֆիայի մասնակցությամբ: Այսօր կարելի է երևակայել մի ֆիլմ, որտեղ փոհրաձգության տեսարանը տեղի է ունենում Հայ առաքելական եկեղեցում` հայկական մաֆիայի մասնակցությամբ:
Հայաստանցիներից շատերը, հատկապես լիբերալ մտավորականները, համոզված են, որ մաֆիան և եկեղեցին միասնական են: Այն, որ եկեղեցաշինությամբ զբաղվում են մաֆիոզիները և մաֆիոզատիպ օլիգարխները, հանրահայտ է: Կարծիք կա, որ Հայ առաքելական եկեղեցին իր գոյատևման համար ստիպված է համագործակցել մաֆիայի հետ: Բայց դա միայն թվում է և ընդամենը տեսական փաստարկ է: Կարծում եմ, այսօրվա կաթոլիկ եկեղեցու օրինակը համոզիչ հակափաստարկ է կարող համարվել:
Subscribe to:
Posts (Atom)