ԻՆՏԵՐՎՅՈՒ (աստրալ պատմութիւն)

- Բարեւ ձեզ։ Կարելի՞ է ներս գալ։

- Յամեցէք, յամեցէք։

- Մենք պայմանավորվել էինք հարցազրույցի համար։

- Տակաւին յիշեցի։ Դուք ո՞ր լրատուամիջոցն էիք ներկայացնում։

- Ցնցիչ.am. Մեր նպատակն է՝ ցնցել ընթերցողին ու համացանցը։

- Ուրեմն դուք շիտակ յասցեով եք եկել։ Իմ գիւտը արդեն իսկ ցնցել է գիտական հանրութիւնը։

- Կարո՞ղ եմ սա դնել այստեղ։

- Աս յի՞նչ է։

- Ձիկտոֆոն։ Որ հետո լսեմ ու սխալ բան չգրեմ։

- Հաաա, յետոյ լսելը կարեուոր մըն է։ Դրեք։

- Ահա։ Նախ, ներկայացեք։

- Շար աղուոր։ Անունս է Իշխան, ազգանունս՝ Գրիգորյան։

- Այսքա՞նը։

- Դե, ծնուել եմ Մարալիկում, ավարտել եմ քաղաքի միջնակարգ դպրոցը։ 

- Իսկ ձեր պաշտոնը, կամ կոչումը։

- Հիմա տաքսի կը վարեմ։ Հիմնականում Մարալիկից Գյումրի։

- Գիտական կոչո՞ւմ։

- Առայժմ չունեմ։ Բայց ատենախոսութեան յամար դիմած եմ։ Երեւի շուդով պիտ լինի։

- Շատ լավ։ Պատմեք ձեր հայտնագործության մասին։

- Դա մեծ յայտնագործութիւն է։ Ես ապացուցել եմ, որ կյանքը Երկիր մոլորակին վրա առաջացած է Հայերուց 100 հազար տարի յառաջ։

- Հետաքրքիր է։ Ինչպե՞ս եք դուք դա ապացուցել։

- Մի ամիս յառաջ երազ մը տեսած էի։ Սորբ Գրիգոր Լուսաուորիչն էր այցելած։ Ասաւ «Իշխան, Նոյեն ետք դուն իս։ Յաջորդ ջրհեղեղն է պատրաստվում։ Գնա այսինչ տեղը ու սպասե հրահանգներուն»։ 

- Ի՞նչ տեղ էր դա։

- Քարտեզու վրա հստակ ցոյց տվավ։ Մարալիկից հիւսիս, 12 մղոնի վրայ։ Դարսված հին քարեր էին։ Յավասար դարսուած։ 

- Ի՞նչ իմացաք, որ հին են։

- Ամբողջոուին մամռակալ էին։ Յետոյ յամացանցում նայեցի, որ նման ձեւ քարերը միայն յարուր հազար տարում են մամուռով պատվում։

- Ահա։

- Քարերից մեկի վրայ ոչ այնքան յստակ փորագրութիվն կար։ Մաքրեցի։ Գրուած էր «նոյ»։ Էլի տառեր կային, անընթեռնելի։ Բայց հայերեն էր գրուած։ Այսինքն, 100 բյուր տարի յառաջ հայերեն լեզուն ու գիրը կար։

- Բայց Մեսրոպ Մաշտոցը..

- Մաշտոցը նոյնպէս երազում տեսած էր քիրերը։ Կասկածեմ գը, որ զինքն ալ մի սրբի յուշումով վերհիշած էր հնագույն հայկական քիրը։

- Հրաշալի է։

- Փաստը յամադրեցի տեսածս յերազի յետ ու յեզրակացրի. այդ քարերու վրա է Նոյը կառուցած յուր տապանը։

- Աստվա՛ծ իմ։

- Բայց դա դեռ ամէնը չի։ Աստուած այլ յուշում էր թողած։

- Ի՞նչ հուշում։

- Բարձրացայ մոտակա բլուրեն վրայ, որ հեռվից տեսնեմ քարերը։ Ու ի՞նչ։

- Ի՞նչ։

- Սպասեք շունչս յետ բերեմ։ Մարմինս մինչեւ հիմա դողա գը։ Քարերով գրուած էր «Իշխան»։ Անունս։

- Վայ մամա ջան։

- Փաստորեն, յես պիտ տեսնեի դա։ Յերազը ինձ բերեց այդտեղ։ Նոյը տապանը կառուցելեն յետք յուշում է թողել զիս համար։

- Ի՞նչ հուշում։

- Դեռ չգիտեմ։ Սպասումի մէջ եմ։ Մի օր երազ կտեսնէմ։ Բայց հաստատ գիտցի՝ յաջորդ ջրհեղեղու յետ կապուած է։ Այսքանը։

- Շնորհակալ եմ շատ։

- Յես ալ։ Մի հատ ձէր կայքի հասցեն կգրե՞ք, որ յետոյ ընթերցեմ։

***

Ցնցիչ.am

«ՍԵՆՍԱՑԻԱ. Սփյուռքահայ գիտնականն ապացուցել է, որ Նոյը հայ էր»

Like 345231

Share 12322

Comments 453

Anushka La Mis£k~

- Hargeli heginak ayd qari vra yes em erku tari araj poragrel "պառանոյա" bare, erb kursov qefi einq~~

ISHXAN LAV TXA MARALIK

- ARA SRANQ GJVEL EN! ED YES U AXPRTIQS ENQ MI 7 TARI ARAJ ANUNS QAREROV HAVQE UVALNYATIS VROV!!!!11

Շմաուոն Յաթրճէան

- Երիտասարդներուն բթամտութիւնը Հայաստանի մեջ չափ ու սահման չունէ։ Ամոթ է, ձեր ստերով մեր գիտնականի գիւտը միք ստորադասէք։

Arman Gasparyan